INTERIOR (środkowa część Islandii)
Zwiedzanie: co zobaczyć, gdzie iść, ciekawostki.
Islandia to kraina wiecznie zmieniających się krajobrazów, a najbardziej niesamowita cześć to z pozoru niedostępny interior (czyli wnętrze wyspy)
Jest to odludna i pustynna część wyspy. Najbardziej odosobniona i dzika, z dużą ilością rzek i niewielką ilością roślin. Najczęściej rośliny i trochę życia można właśnie spotkać w pobliżu rzek polodowcowych.
W interiorze podczas okresu letniego, działa kilka schronisk. Należy się jednak pomyśleć o rezerwacji miejsc w tych miejscach ze zdecydowanym wyprzedzeniem. Alternatywnie pozostaje nam nocleg w namiocie lub w aucie (na Islandii można wynająć dobre auto 4×4 z materacem w środku ) – na dziko, bądź na jednym z licznych pól namiotowych.
Można tez pojechać na wycieczkę z miejscowymi biurami podróży, które organizują wycieczki do najpopularniejszych atrakcji interioru. Turyści obwożeni są specjalnymi autobusami bądź super modyfikowanymi autami, przystosowanymi do ciężkich warunków drogowych. Jednak sporo osób decyduje się na organizację wyprawy na własną rękę.
Można tez pojechać na wycieczkę z miejscowymi biurami podróży, które organizują wycieczki do najpopularniejszych atrakcji interioru. Turyści obwożeni są specjalnymi autobusami bądź super modyfikowanymi autami, przystosowanymi do ciężkich warunków drogowych. Jednak sporo osób decyduje się na organizację wyprawy na własną rękę.
Dziś wnętrze Islandii przecina kilka wytyczonych szlaków turystycznych. Trasy te są znane od wieków, bo tędy właśnie mieszkańcy północnej i północno-wschodniej części wyspy zmierzali co roku do Thingvellir na obrady parlamentu (Althing). Warto wiedzieć, że większość bocznych dróg oraz cały niemal interior usłany jest tysiącem mniej lub bardziej widocznych żwirowych dróg, często przeciętych strumieniami lub głazowiskami. Jeśli planujemy dotrzeć w najbardziej ciekawe miejsca to nieodzowną rzeczą jest samochód terenowy z napędem na cztery koła (a najlepiej dwa lub trzy by w przypadku awarii nie zostać na dłużej odciętym od świata). I dobrze żeby nie był to Suzuki Jimny czy Ducia Duster , nazywane 4X4, bo często dla tych aut drogi z głębokimi rzekami są nieprzejezdne.
Warto pamiętać też że w każdej chwili mogą się radykalnie zmienić warunki pogodowe, a telefony komórkowe wewnątrz wyspy po prostu nie działają. W południowej części wyspy w Interiorze zdarzają się silne burze piaskowe. Ostrzegają przed tym odpowiednie znaki drogowe. Wiatr potrafi być czasem tak silny, że przewraca nawet duże auta. W razie zagrożenia dobrze jest schronić się w jednym z domków (Hus), skąd należy wezwać pomoc.
Warto pamiętać też że w każdej chwili mogą się radykalnie zmienić warunki pogodowe, a telefony komórkowe wewnątrz wyspy po prostu nie działają. W południowej części wyspy w Interiorze zdarzają się silne burze piaskowe. Ostrzegają przed tym odpowiednie znaki drogowe. Wiatr potrafi być czasem tak silny, że przewraca nawet duże auta. W razie zagrożenia dobrze jest schronić się w jednym z domków (Hus), skąd należy wezwać pomoc.
Trasy samochodowe w Interiorze:
Kaldidalur (droga nr F550)
Ta krótka bo zaledwie 65 km droga łączy region Thingvellir z miasteczkiem Husafell. Po drodze możemy zobaczyć takie miejsca jak m.in. Biskupsbrekka (miejsce śmierci XVIII wiecznego biskupa),cudną dolinę Kaldidalur oraz charakterystyczną górę Ok (1190 metrów n.p.m.). Na końcu droga wspina się na wysokość przeszło 700 metrów, co przy dobrej pogodzie gwarantuje piękne widoki. Nawierzchnia na całej długości drogi jest pokryta żwirem.
Kjölur (droga nr F35)
Trasa ta nazywana jest także Kjalvegur i zaczyna się zaraz za wodospadem Gulfoss na południowym zachodzie (w obszarze Golden Circle), łączy się z drogą nr 1, pomiędzy wioską Varmahlíð a Blönduós na północy. Jej długość wynosi około 164 km, których pokonanie samochodem zajmuje średnio 5-7 godzin. Mimo, że nawierzchnia na większej długości drogi jest żwirowa to jest to jedyna droga przez interior , którą można pokonać zwykłym autem(bez napędu na cztery koła). Trasa może być wykorzystywana jako skrót pomiędzy południową a północną częścią wyspy podczas miesięcy letnich. Szlak ten znany był już w czasach średniowiecznych (przeczytać o nim można w islandzkich sagach) i przez wieki uchodził za niebezpieczny z powodu grasujących rozbójników. Droga wiedzie przez takie miejsca jak m.in. Þjófadalir (dolina złodziei), gorące źródła doliny Hveravellir czy znajdujący się przy drodze F347 przecudowny łańcuch gór wulkanicznych – Kerlingarfjöll.
Sprengisandur (droga nr F26)
Trasa ta podobnie jak Kjölur łączy południowy kraniec wyspy z północą Islandii. Jest jednak od niej znacznie dłuższa, ponieważ ma aż 240 km długości. Szlak ten równiez znany był już w czasach średniowiecznych, tak samo przez wieki uchodził za niebezpieczny z powodu grasujących rzezimieszków. Krajobraz jest tu ekstremalnie surowy i pustynny, a bardzo trudne warunki pogodowe powodowały, że dawniej Islandczycy uważali, to miejsce jako nawiedzone przez złe duchy i trolle. Pierwszy samochód przejechał tędy dopiero w 1933 roku i zajęło mu to niemal tydzień (dziś trzeba liczyć co najmniej 8-10 godzin). Trasa ta przeznaczona jest wyłącznie dla prawdziwych pojazdów terenowych (z napędem na cztery koła). Po drodze do pokonania jest kilka rzek, czasem głębokich. Warto pamiętać też, że rzeki często zmieniają koryto.
Öskjuleið (droga nr F88)
Jest to jedna z najpiękniejszych widokowo tras wiodących przez interior. Krajobraz jest tu niemal księżycowy, a po drodze mijamy takie atrakcje jak m.in. wulkany Aksja i Herðubreið. To właśnie tutaj przygotowywały się do loty na księżyc załogi statków Apollo. Szlak prowadzi przez odludne pustynne tereny na których występują groźne burze piaskowe. Bardzo często zdarzają się także wypadki ugrzęźnięcia pojazdów w piachu lub wodach głębokich potoków czy rzek. Dlatego nie warto próbować przejazdu tym pięknym szlakiem , jeśli nie posiada się dużego, bezpiecznego auta z napędem na 4 koła!!
PAMIĘTAJ!
– Wynajmując na miejscu samochód warto sprawdzić czy warunki umowy zezwalają na przejazd przez interior oraz jakie ubezpieczenie proponuje wypożyczalnia.
– Na drodze krajowej nr 1 (wokół brzegów wyspy) często można spotkać patrole, które w przypadku przekroczenia prędkości bezwzględnie wypiszą mandat.
– ZDECYDOWNIE ZABRONIONA JEST JAZDA „OFF ROAD” (POZA WYZNACZONYMI DROGAMI) KARY ZA JAZDĘ „OFF ROAD” SIEGAJA PONAD 12.000 PLN , a patroli latem można się spodziewać się całkiem często podczas podróży przez środek Islandii.
– Na Islandii przez cały rok obowiązuje jazda ze światłami mijania, a każdy z pasażerów musi mieć zapięte pasy.
– Przed wyruszeniem w drogę koniecznie trzeba zapoznać się z bieżącym stanem dróg. Część z nich może być nieprzejezdna lub wyłączona z ruchu.
– W niektórych miejscach wyspy stacje benzynowe są znacznie od siebie oddalone. Należy więc zawsze mieć w baku większy zapas paliwa.
– Większość dróg górskich jest otwarta dla ruchu dopiero od połowy lipca do mniej więcej końca września (otwarcie jest uzależnione od warunków pogodowych).
– Przy drogach (lub nawet na nich) często napotkać można owce, wiec uwaga, bo odpowiedzialność za spowodowanie śmierci zwierzęcia spoczywa na kierowcy.
– Zimowe wycieczki po interiorze wymagają dobrze wyszkolonych i w pełni wyposażonych grup pod kierownictwem osoby dobrze znającej okolicę lub wykwalifikowanego przewodnika.
Czy zdarzyło ci się kiedykolwiek być po środku kompletnego pustkowia?
Środkowa część Islandii to miejsce, gdzie człowiek nigdy nie zdecydował się zamieszkać i w sumie nadal jest tutaj rzadko spotykanym gościem.
Drogi prowadzące prze Interior najczęściej otwarte są tylko w okresie letnim – od połowy lipca do końca września. Środkowa cześć Islandii to najbardziej odosobniona i dzika część kraju, z niewielka ilością roślin ( głównie dziwnymi oazami skupionymi wokół rzek), z lodowcami po obu stronach dróg, pustyniami z czarnego piasku, gorącymi źródłami oraz aktywnymi wulkanami .
Dwie główne drogi łączą północ i południe. Zachodnia trasa zwana Kjolur (Droga F35) , rozpoczyna się zaraz za wodospadem Gulfoss (region Golden Circle) i kończy się na północy, w okolicach wioski Varmahlid, przy drodze numer 1. Droga podczas miesięcy letnich jest łatwa do pokonania przez zwykłe pojazdy (bez napędu na 4 koła). Prowadzi koło lodowca Langjokull i przebiega przez geotermalny obszary, Hveravellir. Trasa podczas miesięcy letnich może być wykorzystana jako skrót pomiędzy wschodnia a północna częścią kraju.
Dwie główne drogi łączą północ i południe. Zachodnia trasa zwana Kjolur (Droga F35) , rozpoczyna się zaraz za wodospadem Gulfoss (region Golden Circle) i kończy się na północy, w okolicach wioski Varmahlid, przy drodze numer 1. Droga podczas miesięcy letnich jest łatwa do pokonania przez zwykłe pojazdy (bez napędu na 4 koła). Prowadzi koło lodowca Langjokull i przebiega przez geotermalny obszary, Hveravellir. Trasa podczas miesięcy letnich może być wykorzystana jako skrót pomiędzy wschodnia a północna częścią kraju.
Dwie główne drogi łączą północ i południe. Zachodnia trasa zwana Kjolur (Droga F35) , rozpoczyna się zaraz za wodospadem Gulfoss (region Golden Circle) i kończy się na północy, w okolicach wioski Varmahlid, przy drodze numer 1. Droga podczas miesięcy letnich jest łatwa do pokonania przez zwykłe pojazdy (bez napędu na 4 koła). Prowadzi koło lodowca Langjokull i przebiega przez geotermalny obszary, Hveravellir. Trasa podczas miesięcy letnich może być wykorzystana jako skrót pomiędzy wschodnia a północna częścią kraju.
Druga, bardziej centralna trasa (droga F26) wiedzie przez czarne piaski obszaru Sprengisandur, wyboiste, kamienne drogi, oraz przez głębokie, niebezpieczne rzeki, przez które przeprawić się mogą tylko duże pojazdy z prawdziwym napędem na 4 koła. Trasa Sprengisandur wiedzie między lodowcami i kończy się na południowym wschodzie od Akureyri, w pobliżu jeziora Myvatn.
Druga, bardziej centralna trasa (droga F26) wiedzie przez czarne piaski obszaru Sprengisandur, wyboiste, kamienne drogi, oraz przez głębokie, niebezpieczne rzeki, przez które przeprawić się mogą tylko duże pojazdy z prawdziwym napędem na 4 koła. Trasa Sprengisandur wiedzie między lodowcami i kończy się na południowym wschodzie od Akureyri, w pobliżu jeziora Myvatn.
Co warto zobaczyć, podróżując przez islandzki Interior?
Moimi ulubionymi miejscami w środkowej Islandii są tereny obejmujące obszar wokół wulkanu Askja, gdzie można wykąpać się w naturalnie podgrzewanym jeziorze i jednym z najlepszych gorących źródeł – wulkanicznym kraterze Viti (Piekło) , oraz położone niedaleko od Askji, pole geotermalne z wysoką temperaturą Kverkfjoll, umiejscowione na brzegu lodowca Vatnajokull, gdzie ciepło tworzy fantastyczne, ale ciągle zmieniające się jaskinie utworzone w lodzie.
Warto również wspomnieć o dwóch największych atrakcjach w środkowo-południowej Islandii; rezerwat przyrody Thorsmork, jeden z najpopularniejszych obszarów turystycznych w kraju, oraz obszar geotermalny Landmannalaugar, z wielokolorowymi górami, parującymi polami lawy i niezliczonymi szlakami turystycznymi.
Warto również wspomnieć o dwóch największych atrakcjach w środkowo-południowej Islandii; rezerwat przyrody Thorsmork, jeden z najpopularniejszych obszarów turystycznych w kraju, oraz obszar geotermalny Landmannalaugar, z wielokolorowymi górami, parującymi polami lawy i niezliczonymi szlakami turystycznymi.
8 miejsc, które trzeba odwiedzić podróżując przez środkową cześć Islandii
1. Askja
Askja to stratowulkan i krater wulkaniczny, położony we wschodniej części interioru, otoczony górami Dyngjufjoll. Zakwalifikowano go do grupy wulkanów ze względu na warstwy lawy powstałe wskutek kolejnych , następujących od przeszło tysiąca lat wybuchów.
Obszar ten był wykorzystywany przez astronautów podczas treningu do programu Apollo w celu przygotowania ich do misji na Księżycu. Ich głównym celem było zbadanie geologii krateru Viti w Askji.
Krater “Viti” powstał po erupcji wulkanu w 1875 roku i jest wypełniony, ciepłym jeziorem. Warto zejść do krateru i zanurzyć się w termicznej wodzie( Jezioro osiąga głębokość 60 metrów a temperatura wody to 30 ° C !) .Wulkan Askja był praktycznie nieznany, aż do gigantycznej i katastrofalnej erupcji, w marcu 1875 r. Pył wulkaniczny, powstały po wybuchu zabił cały inwentarz zwierzęcy i zatruł ziemię. Erupcja wulkanu spowodowała falę emigracji (mieszkańcy wschodniej i północnej Islandii ) do Ameryki.
Ostatnia erupcja Askji miała miejsce w 1961 roku.
Należy pamiętać, że wulkan można zwiedzić tylko przez kilka miesięcy w roku (latem). Przez resztę miesięcy drogi są zamknięte ze względu na duże opady śniegu oraz silne wiatry w tych okolicach.
Obszar ten był wykorzystywany przez astronautów podczas treningu do programu Apollo w celu przygotowania ich do misji na Księżycu. Ich głównym celem było zbadanie geologii krateru Viti w Askji.
Krater “Viti” powstał po erupcji wulkanu w 1875 roku i jest wypełniony, ciepłym jeziorem. Warto zejść do krateru i zanurzyć się w termicznej wodzie( Jezioro osiąga głębokość 60 metrów a temperatura wody to 30 ° C !) .Wulkan Askja był praktycznie nieznany, aż do gigantycznej i katastrofalnej erupcji, w marcu 1875 r. Pył wulkaniczny, powstały po wybuchu zabił cały inwentarz zwierzęcy i zatruł ziemię. Erupcja wulkanu spowodowała falę emigracji (mieszkańcy wschodniej i północnej Islandii ) do Ameryki.
Ostatnia erupcja Askji miała miejsce w 1961 roku.
Należy pamiętać, że wulkan można zwiedzić tylko przez kilka miesięcy w roku (latem). Przez resztę miesięcy drogi są zamknięte ze względu na duże opady śniegu oraz silne wiatry w tych okolicach.
2. Hveravellir
W pobliżu drogi Kjalvegur, która łączy północ i południe, pomiędzy dwoma dużymi lodowcami Langjökull i Hofsjökull, znajduje się Rezerwat Przyrody Hveravellir – jeden z ostatnich obszarów dzikiej i wspaniałej przyrody w Europie. Rezerwat oferuje odwiedzającym niewiarygodne widoki, nieskażoną przyrodę oraz niepowtarzalny krajobraz. Z Hveravellir wiedzie też jedna z najpopularniejszych islandzkich tras wędrownych – Laugavegur, która prowadzi aż do rezerwatu Thorsmork.
Rozciągając się aż do podnóża lodowca Langjökull , Hveravellir jest geotermalnym hot spotem z dymiącymi wyziewami gazów wulkanicznych(fumarole) i bulgoczącymi wodami. Rezerwat można odwiedzić zarówno zimą jak i latem. Okolice Hveravellir zapierają dosłownie dech w piersiach. Otaczające lodowce, kratery i pola lawy to niezwykłe tereny do fotografowania.
Rozciągając się aż do podnóża lodowca Langjökull , Hveravellir jest geotermalnym hot spotem z dymiącymi wyziewami gazów wulkanicznych(fumarole) i bulgoczącymi wodami. Rezerwat można odwiedzić zarówno zimą jak i latem. Okolice Hveravellir zapierają dosłownie dech w piersiach. Otaczające lodowce, kratery i pola lawy to niezwykłe tereny do fotografowania.
Co robić w Hveravellir?
Hveravellir jest jedną z najpopularniejszych islandzkich oaz w środkowej Islandii. Bez względu na to, czy podróżujesz pieszo, autem czy na islandzkim koniu, warto zatrzymać się tu na chwile relaksu, kąpiel w gorących źródłach, spacer szlakiem turystycznym, czy tez po prostu na kubek gorącej czekolady w restauracji, w pobliżu gorących wód.
3. Kerlingarfjoll
Pasmo górskie Kerlingarfjoll leży w cieniu lodowca Hofsjökull w pobliżu drogi Kjolur . Miejscowa legenda głosi, że góry nawiedza duch kobiety – Trolla, która w drodze powrotnej z wyprawy rybackiej zamieniła się w kamień.
Kerlingarfjoll to wysoki 1.477 m łańcuch górski na Wyżynie Islandzkiej, w pobliżu drogi Kjolur. Masyw górski jest częścią dużego systemu wulkanicznego. Na tym górskim obszarze występują liczne gorące, dymiące źródła i strumyki. W górach występuje tez czerwony ryolit (rodzaj kryształu), który dodaje niesamowitego i magicznego wyglądu wierzchołkom górskim.
Kerlingarfjoll znany był również jako popularnym letni ośrodek narciarski, ale został on zdemontowany w 2000 roku. Od 2000 roku po prostu pełni funkcję ośrodka górskiego. Ośrodek oferuje zakwaterowanie w budynkach oraz camping i wyżywienie gościom przybywającym w okolicy. Teren znany jest z wielu wspaniałych tras do uprawiania turystyki pieszej.
Kerlingarfjoll to wysoki 1.477 m łańcuch górski na Wyżynie Islandzkiej, w pobliżu drogi Kjolur. Masyw górski jest częścią dużego systemu wulkanicznego. Na tym górskim obszarze występują liczne gorące, dymiące źródła i strumyki. W górach występuje tez czerwony ryolit (rodzaj kryształu), który dodaje niesamowitego i magicznego wyglądu wierzchołkom górskim.
Kerlingarfjoll znany był również jako popularnym letni ośrodek narciarski, ale został on zdemontowany w 2000 roku. Od 2000 roku po prostu pełni funkcję ośrodka górskiego. Ośrodek oferuje zakwaterowanie w budynkach oraz camping i wyżywienie gościom przybywającym w okolicy. Teren znany jest z wielu wspaniałych tras do uprawiania turystyki pieszej.
4. Kjolur
Kjölur to płaskowyż w górach Islandii, z grubsza określany jako obszar między lodowcami Langjökull i Hofsjökull. Leży na wysokości około 600-700 metrów.
Ten piękny surowy, pustynny, krajobraz przyciąga wielu turystów w miesiącach letnich- między lipcem, a wrześniem. Ale nawet w tym wakacyjnym okresie podróżni muszą być czujni i przygotowani na nagłe zmiany pogody – nawet na burze śnieżne.Istnieje wiele opowieści o wędrowcach, którzy zginęli wędrując przez obszar Kjolur. Jedna z opowieści opowiada o dwóch braciach, Bjarni i Einarie Halldórssonie, którzy jesienią 1780 r. wraz z towarzyszami podróży przemierzyli wyżyny, aby kupić owce i konie na południu kraju. W drodze powrotnej trafili na straszą burzę śnieżną , w okolicach góry Kjalfell i niestety zginęli wraz z całym ich inwentarzem . Ktoś znalazł ich kości, 65 lat później w miejscu nazwanym później “Bone-hill” (Beinahóll).
Turyści, biwakujący w okolicy donoszą o tajemniczych cieniach ludzi i zwierząt wędrujących wieczorami po okolicznych wzgórzach.
Ten piękny surowy, pustynny, krajobraz przyciąga wielu turystów w miesiącach letnich- między lipcem, a wrześniem. Ale nawet w tym wakacyjnym okresie podróżni muszą być czujni i przygotowani na nagłe zmiany pogody – nawet na burze śnieżne.Istnieje wiele opowieści o wędrowcach, którzy zginęli wędrując przez obszar Kjolur. Jedna z opowieści opowiada o dwóch braciach, Bjarni i Einarie Halldórssonie, którzy jesienią 1780 r. wraz z towarzyszami podróży przemierzyli wyżyny, aby kupić owce i konie na południu kraju. W drodze powrotnej trafili na straszą burzę śnieżną , w okolicach góry Kjalfell i niestety zginęli wraz z całym ich inwentarzem . Ktoś znalazł ich kości, 65 lat później w miejscu nazwanym później “Bone-hill” (Beinahóll).
Turyści, biwakujący w okolicy donoszą o tajemniczych cieniach ludzi i zwierząt wędrujących wieczorami po okolicznych wzgórzach.
5. Kverkfjoll
Ukryty na mało dostępnym obszarze środkowej Islandii,
Kverkfjoll, jest drugim co do wysokości wulkanem na Islandii. Wulkan został rozdzielony przez lodowiec Kverkjokull, który utworzył tu głęboką dolinę o niesamowitych odcieniach czerwieni, czerni i zieleni.
Pasmo górskie Kverkfjoll to zbiór szczytów utworzony przez duży centralny wulkan na północnym krańcu lodowej czapy Vatnajokull. Jest trzecim co do wielkości pasmem górskim na Islandii po Öræfajökull i Bárdarbunga. Obszar, położony w okolicy gór, skrywa największe skarby regionu, takie, jak gorące komory magmowe, które tworzą pod lodowcem, niesamowite i zdumiewająco piękne jaskinie lodowe.
Najwyższym szczytem jest Skarphedinstindur, 1936 m i znajduje się we wschodniej części regionu. Góry zostały podzielone na wschodnią i zachodnią cześć którą łączy szeroka przełęcz zwaną Kverk. Lodowiec Kverkjokull ma swój koiec w przełęczy na północnym zachodzie, w górskim płaskowyżu, który znajduje się około 900 m nad poziomem morza.
Wulkan Kverkfjoll, skrywa pod lodem dwie kaldery, które stanowią część grzbietu wulkanicznego. Kalderę na południu pokrywa lodowiec natomiast obrzeże północnej kaldery jest teraz w większości wolne od lodu, z wyjątkiem południowej strony.
Kverkfjoll, jest drugim co do wysokości wulkanem na Islandii. Wulkan został rozdzielony przez lodowiec Kverkjokull, który utworzył tu głęboką dolinę o niesamowitych odcieniach czerwieni, czerni i zieleni.
Pasmo górskie Kverkfjoll to zbiór szczytów utworzony przez duży centralny wulkan na północnym krańcu lodowej czapy Vatnajokull. Jest trzecim co do wielkości pasmem górskim na Islandii po Öræfajökull i Bárdarbunga. Obszar, położony w okolicy gór, skrywa największe skarby regionu, takie, jak gorące komory magmowe, które tworzą pod lodowcem, niesamowite i zdumiewająco piękne jaskinie lodowe.
Najwyższym szczytem jest Skarphedinstindur, 1936 m i znajduje się we wschodniej części regionu. Góry zostały podzielone na wschodnią i zachodnią cześć którą łączy szeroka przełęcz zwaną Kverk. Lodowiec Kverkjokull ma swój koiec w przełęczy na północnym zachodzie, w górskim płaskowyżu, który znajduje się około 900 m nad poziomem morza.
Wulkan Kverkfjoll, skrywa pod lodem dwie kaldery, które stanowią część grzbietu wulkanicznego. Kalderę na południu pokrywa lodowiec natomiast obrzeże północnej kaldery jest teraz w większości wolne od lodu, z wyjątkiem południowej strony.
6. Laki i Lakagigar
Laki to nazwa wulkanu, którego erupcja w 1783 roku, omal nie zabiła wszystkiego co żyło na Islandii. Lawa i trujący gaz zmiotły z powierzchni ziemi gospodarstwa i bydło, powodując ogólnokrajowy głód i śmierć 25% mieszkańców wyspy.
Wyniszczające erupcje Laki
Wyniszczające erupcje Laki
Erupcja z 1783 roku była jak do tej pory największą erupcją w historii Islandii. Chociaż wulkan Laki jest obecnie w stanie uśpienia, pozostawił po sobie wiele dowodów wybuchu. Bardzo popularną atrakcją wśród turystów, są kratery Lakagigar, powstałe podczas wybuchów trwających przez okres ośmiu miesięcy od czerwca 1783 roku. Wulkan wylał z siebie ponad 42 miliardy ton bazaltowej lawy. Erupcja stworzyła ogromne pole lawy – Eldhraun , a chmury trujących gazów, potężnie zanieczyściły glebę. Doprowadziło to do śmierci ponad połowy wszystkich zwierząt gospodarskich na Islandii i zniszczenia upraw. Głód który nastał w Islandii po wybuchu wulkanu zabił około 25% ludności Islandii.
Trujące gazy i popiół miały też ogromny wpływ na kontynent, gdzie zostały zniszczone ogromne połacie upraw.
Kratery Lakagigar
Obszar Lakagigar to spektakularne czerwono-czarne formacje lawy rozciągające się na obszarze ok.25 kilometrów. Wiele kraterów nadal jest ciepłych i paruje, a widok z góry zachwyci każdego odwiedzającego.
Wulkan Laki znajduje się w południowo-zachodniej części Parku Narodowego Vatnajökull, niedaleko miasteczka Kirkjubaejarklaustur na południowym wybrzeżu. Do Lakagigar możemy dojechać autem z napędem na 4 koła.
7. Landmannalaugur
Landmannalaugur to jeden z najpiękniejszych regionów w Islandii – inspiruje i zachwyca niezliczona ilością barw, niezwykłą roślinnością , gorącymi źródłami oraz formami skalnymi .Landmannalaugur to pas górski na południu Islandii, blisko wulkanu Hekla. W Landmannalaugur zobaczymy słynne kolorowe, ryolitowe góry, niezliczone pola lawy, kaniony i rzeki.
Turystyka w Landmannalaugar
Turystyka w Landmannalaugar
Wędrowanie po obszarze Landmannalaugar to bardzo popularny sposób podróżowania w Islandii. Obszar ten znany jest ze słynnej trasy turystycznej “Laugavegurinn”, która ciągnie się ok. 55 km , aż do obszaru Thorsmork. Trasę tę wędrowcy pokonują w około 5 dni.
Dla tych, którzy chcą odbyć szybszą wędrówkę, w okolicy istnieje wiele krótszych szlaków turystycznych.
Za wstęp do Landmannalaugur nie ma opłat, ale na miejscu jest kemping i budynki socjalne, wiec oczywiście opłaty za pobyt z namiotem są konieczne. Latem autobusy kursują tu codzienne z przystanku BSI w Reykjaviku, natomiast jeśli zdecydujesz się na wyprawę autem, upewnij się ze masz dobre auto z napędem na 4 koła, bo droga jest wyboista z dużą ilością kamieni oraz kilkoma rzekami do przekroczenia.
8. Thorsmork
Przepiękna dolina , leżąca na południu Islandii, między lodowcami Tindafjallajokull, Myrdalsjokull i Eyjafjallajokull, została nazwana Thorsmork na cześć nordyckiego boga Thora.
Thorsmork jest jednym z najpopularniejszych obszarów turystycznych na Islandii.
W okolicy jest wiele wspaniałych dłuższych i krótszych tras dla piechurów. Najdłuższa , ciągnąca się pomiędzy lodowcami to ok. 55 km – trasa Laugavegur aż po Landmannalaugar. Mniejsze dzienne wycieczki piesze: na przykład do kanionu Stakkholtsgja z wodospadem czy na szczyty okolicznych gór, są również bardzo interesujące i ostatnio coraz bardziej popularne. Thormork jest obszarem chronionym (od 1921 roku), i znajduje się pod opieką Leśnictwa. Pogoda w Thorsmork jest często dużo przyjemniejsza niż w okolicach, ponieważ dolina ukryta jest w cieniu trzech otaczających ją lodowców.
Thorsmork i erupcja 2010
Pomiędzy górami , przed doliną Thorsmork, wije się głęboka, wartka i zimna rzeka lodowcowa – Krossa (z którą niestety musimy się zmierzyć i przekroczyć rzekę, gdy chcemy dotrzeć do doliny Thorsmork – co jest nie lada wyczynem ). Ponieważ dolina Thormsork leży w pobliżu wielu wulkanów, np. potężna Katla, która spoczywa pod lodowcem Myrdalsjokull, krajobraz regionu został ukształtowany przez liczne erupcje i powodzie. Wiosną 2010 r. erupcja wulkanu Eyjafjallajokull (ta, która zatrzymała wszystkie loty w Europie na jakiś czas) w dużej części pokryła dolinę grubą warstwą popiołu wulkanicznego. Krucha natura Thorsmork potrzebowała kilkunastu miesięcy, by powrócić do normalności.
Thorsmork jest jednym z najpopularniejszych obszarów turystycznych na Islandii.
W okolicy jest wiele wspaniałych dłuższych i krótszych tras dla piechurów. Najdłuższa , ciągnąca się pomiędzy lodowcami to ok. 55 km – trasa Laugavegur aż po Landmannalaugar. Mniejsze dzienne wycieczki piesze: na przykład do kanionu Stakkholtsgja z wodospadem czy na szczyty okolicznych gór, są również bardzo interesujące i ostatnio coraz bardziej popularne. Thormork jest obszarem chronionym (od 1921 roku), i znajduje się pod opieką Leśnictwa. Pogoda w Thorsmork jest często dużo przyjemniejsza niż w okolicach, ponieważ dolina ukryta jest w cieniu trzech otaczających ją lodowców.
Thorsmork i erupcja 2010
Pomiędzy górami , przed doliną Thorsmork, wije się głęboka, wartka i zimna rzeka lodowcowa – Krossa (z którą niestety musimy się zmierzyć i przekroczyć rzekę, gdy chcemy dotrzeć do doliny Thorsmork – co jest nie lada wyczynem ). Ponieważ dolina Thormsork leży w pobliżu wielu wulkanów, np. potężna Katla, która spoczywa pod lodowcem Myrdalsjokull, krajobraz regionu został ukształtowany przez liczne erupcje i powodzie. Wiosną 2010 r. erupcja wulkanu Eyjafjallajokull (ta, która zatrzymała wszystkie loty w Europie na jakiś czas) w dużej części pokryła dolinę grubą warstwą popiołu wulkanicznego. Krucha natura Thorsmork potrzebowała kilkunastu miesięcy, by powrócić do normalności.
Wycieczki szyte na miarę
Jeśli masz pytania lub potrzebujesz więcej informacji napisz do mnie info@islandiatravel.pl