Perły regionu Egilsstaðir

Przy każdej atrakcji, każdym szlaku górskim znajduje się cylindryczny pojemnik, w którym znaleźć można informacje dotyczące danego miejsca, księgę pamiątkową i niepowtarzalny stempel. Przed wyruszeniem w trasę można kupić specjalne karty, na których przystawiać będziemy stemple w odwiedzanych miejscach. Sprzedaż prowadzą między innymi Biuro Informacji Turystycznej w Egilsstaðir, biuro towarzystwa turystycznego (mieszczące się pod adresem Tjarnarás 8, 700 Egilsstadir) lub centrum turystyczne w Egilsstaðastofa obok kempingu. W ten sposób można udokumentować przebieg swojej wycieczki ,a następnie wziąć udział w loterii. Do udziału wymagane jest posiadanie stempli z co najmniej 9 miejsc. Swoje karty można oddać lub wysłać do biura towarzystwa turystycznego lub centrum turystycznego w Egilsstaðastofa. Losowanie odbywa się co roku we wrześniu.

Prezentowane szlaki różnią się między sobą zarówno pod względem długości jak i przemierzanego terenu i krajobrazów. Niektóre z nich można przejść w godzinę, podczas gdy na inne trzeba poświęcić cały dzień. Większość z nich jest stosunkowo mało wymagająca, ale w niektórych miejscach będziemy potrzebowali specjalistycznego sprzętu, aby pokonać trudniejsze odcinki, zwłaszcza w zimie. Poniższy przewodnim zawiera opisy wszystkich szlaków oraz szacunkowy czas przejścia i poziom trudności w normalnych warunkach. Szacunkowy czas zawiera w sobie zarówno czas potrzebny na dojście do danego miejsca jak i na powrót do punktu wyjścia. Współrzędne GPS, o ile nie zaznaczono inaczej, dotyczą zawsze lokalizacji pojemnika z informacjami znajdującego się przy każdej atrakcji.
Do wszystkich odwiedzających szlaki w regionie Egilsstaðir zwracamy się z prośbą o uszanowanie w czasie wycieczek delikatnej i bezcennej przyrody tego obszaru. Zgodnie z lokalnymi przepisami o ochronie środowiska każdy może spacerować i przebywać w miejscach niebędących terenami uprawnymi bez żadnego dodatkowego pozwolenia. Prosimy, uszanuj życzenia właścicieli terenów, na których przebywasz, poruszaj się wzdłuż wyznaczonych szlaków i respektuj prawa rolników dotyczące zwierząt domowych i terenów uprawnych. Pamiętaj o zamykaniu bram i zachowaj ostrożność przy ogrodzeniach. Przed wyruszeniem przekaż informacje o planowanej wycieczce, o planie B na wypadek gdyby pojawiły się po drodze problemy i o planowanej godzinie powrotu. Postaraj się informować o zmianach planów.

Towarzystwo Turystyczne w Fljótsdalshérað prosi każdego turystę o przestrzeganie kilku zasad:

– Pozostaw każde miejsce w takim stanie, w jakim chciałbyś je zastać
– Nie zostawiaj ani nie zakopuj śmieci, zabierz je ze sobą
– Nie zostawiaj śmieci w pojemnikach zawierających informacje i pieczątki
– Nie rozpalaj ognia wśród roślinności
– Nie odrywaj kawałków skał ani kamieni, nie układaj z nich stosów
– Nie niszcz roślinności
– Nie zakłócaj spokoju dzikim zwierzętom
– Nie rozkopuj ziemi
– Nie zakłócaj ciszy
– Nie poruszaj się samochodem poza wyznaczonymi drogami
– Nie zbaczaj z wyznaczonych szlaków

Przyjemny krótki spacer, jednakże kiepsko oznaczony szlak.

(N65°32.782-W14°10.591) // Poziom trudności: łatwy // 15-20 min

Kóreksstaðavígi to piękna skała złożona z bazaltowych słupów pośrodku niczego. To tutaj wiking Kórekur miał stoczyć śmiertelny bój ze swoimi wrogami i tu też miał zostać pochowany. Aby się tu dostać, należy minąć Hjaltalundur i pojechać drogą w kierunku farmy Kóreksstaðir. Samochód można zaparkować w pobliżu znaku obok bramy farmy. Idź pieszo w stronę Kóreksstaðavígi, gdzie znajdziesz cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką. Pobyt na szczycie skaly to nizapomniane przeżycie szczególnie w słoneczny dzień .

Jeden z moich ulubionych szlaków na wschodzie Islandii, niesamowity widok na zatokę, wodospady i stary port handlowy.

(N65°36.17-W13°57.97) // Poziom trudności: lekki // 2-3 godziny

Trasa zaczyna się od małego parkingu obok podjazdu prowadzącego do farmy Unaós i prowadzi dalej wzdłuż rzeki Selfljót. Idealnym miejscem na odpoczynek jest przystań Krosshöfði, która w 1902 roku stała się oficjalnym portem handlowym. Cylinder z informacjami i pieczęcią znajdziesz koło starego kabestanu w Stapavík. Aż do lat 30. XX wieku do Stapavík przypływały statki z towarami. Stary szlak wiedzie od Krosshöfði przez Gönguskarð do Njarðvík.

Jeden z najpiękniejszych cudów natury w Islandii. Gigantyczne głazy i cudowna niebieska woda pośrodku przepięknej górskiej doliny to jest miejsce, którego nie można przegapić i warto poświecić cały dzień na wędrówkę po szlaku żeby odwiedzić Storuð.

(N65°30,88-W13°59,79) // Poziom trudności: lekki – średni // 5-6 godzin

Najlepiej zacząć trasę od Vatnsskarð (65°33,71- 13°59,56) i iść aż do skrzyżowania (65°31,10-13°59,36) położonego na południe od Mjóadalsvarp. Zaleca się poruszanie tylko po wyznaczonym słupkami szlaku. W Stórurð znajduje się cylinder z informacjami i pieczęcią. Do Storuð wiedzie kilka różnych tras: można wracać tą samą drogą, można też zacząć od Vatnsskarðsvegur (65°33,71-13°59,56) albo od strony Njarðvík (65°33,05- 13°58,24). W trasę do Stórurð najlepiej wyruszyć w okresie od połowy lipca do połowy września.

Wspaniały wodospad warty odwiedzin i niesamowity widok z samej góry na miasteczko Egilsstaðir . Za wodospadem znaleść możemy jaskinię, o której krąży ciekawa legenda- jeśli pomyślisz w jaskini życzenie, to ono się spełni, wiec warto ostrożnie zejść za wodospad i zacząć spełniać swoje marzenia.

(N65°16.06-W14°19.96) // Poziom trudności: lekki // 1,5 godziny

Od parkingu idzie się w górę wzdłuż północnego brzegu rzeki, aż do samego wodospadu . Po dojściu do parowu znajdziemy łańcuchy przymocowane do klifu, aby ułatwić zejście do jaskini znajdującej się za wodospadem . Możliwe jest wejście za wodospad. Cylinder z informacjami i pieczęcią znajdziemy na samej gorze, blisko wodospadu Faradgafoss. Jeśli nie mamy auta to wędrówkę można zacząć w mieście Egilsstaðir. Należy przejść przez stary most na rzece Eyvindará, skręcić w starą żwirową drogę, minąć podjazd do farmy Miðhús i dojść do parkingu.

Przyjemny szlak ale bardzo słabo lub w ogóle nie oznaczony. Na końcu czekają nas wspaniałe widoki – podziwiać możemy miasteczko Seydisfjordur i otaczający je przepiękny fiord.

(N65°17.102-W14°17.887) // Poziom trudności: lekki // 4 godziny

Wspaniały szlak przecinający pasmo górskie Vestdalsheiði, z Hérað do Seyðisfjörður. Przez wrzosowisko Vestdalsheiði biegła niegdyś uczęszczana droga. Ludzie chodzili wzdłuż rzeki Gilsá, przecinając wrzosowisko i idąc do doliny Vestdalur. Wycieczkę do jeziora Vestdalsvatn dobrze jest zacząć koło zbiornika przy jeziorze Heiðarvatn, na wrzosowisku Fjarðarheiði i kierować się na północ. To przyjemny spacer wśród łagodnych wzgórz. Po dotarciu do Vesdalsvatn ma się do wyboru trzy drogi, jeśli nie chce się wracać tą samą trasą, którą się przyszło. Można zejść do Seyðisfjörður wyznaczonym słupkami szlakiem wzdłuż Vestdalur, zejść doliną Gilsárdalur w stronę farmy Gilsárteigur (na północ od Eiðar w Fljótsdalshérað) albo iść na zachód od góry Bjólfur do doliny Stafdalur. Cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką znajduje się w miejscu, w którym rzeka Gilsá wypływa z jeziora. Jeśli idziesz od strony Fjarðarheiði, będziesz musiał przejść przez rzekę, aby się do niego dostać.

Przyjemny spacer w górach, skąd możemy podziwiać wspaniałą panoramę na okoliczne jeziora i rzeki.
(N65°12.77-W14°23.01) // Poziom trudności: lekki // 2 godziny
Rauðshaugur to skała wystająca z ziemi na farmie Höfði, widoczna z całego Hérað. Zgodnie z legendą jest to kopiec nagrobny znanego z sag farmera Rauðura lub Ásrauður. Dwa podobne kopce znajdują się w Fljótsdalur (kopiec Bessahaugur) i Fell (kopiec Ormarshaugur). Legenda głosi, że Rauður został pochowany wraz z całym swoim bogactwem. Ponoć wielokrotnie ludzie próbowali przekopać się przez kamienny kopiec, ale za każdym razem musieli ustępować po tym jak ukazywała im się gorejąca wizja domostwa w Ketilsstadir. Szlak zaczyna się przy drodze do Fagridalur (N65°14 -W14°21.156).

Przyjemny szlak wzdłuż kanionu, na końcu czekają na nas wspaniałe widoki na piękna dolinę z błękitno-zielonym jeziorem otoczonym górami. Bardzo polecam, szczególnie w słoneczne dni.

N65°06.410-W14°28.517) // Poziom trudności: lekki // 2.5-3 godziny

Idziemy od głównej drogi wschodnim brzegiem rzeki Gilsá (N65°08,172- W14°31.133), mijamy ruiny Hátún, które w dawnych czasach było dużą farmą. Mówi się, że budynek miał posiadać 18 par drzwi posiadających żelazne zawiasy i rygle. Do dziś zachowały się pozostałości kamiennych murków. W XIX wieku na terenie farmy odkryto miecz z dawnych czasów, który jednak zaraz po odkryciu przetopiono na podkowy i narzędzia. Idziemy dalej wzdłuż płaskiego, trawiastego pastwiska Kálfavellir. Kawałek dalej, za rumowiskiem po północnej stronie jeziora Hjálpleysuvatn znajduje się niewielka jaskinia Valtýshellir. Cała trasa liczy około 8,4 km. Księga pamiątkowa i stempel znajdują się przy jaskini.

Bardzo przyjemny szlak wiodący przez góry, lasy i ukryte jeziorka. Niesamowity widok na jezioro Lagarfljót i okolicę.

(N65°05.465-W14°43.031) // Poziom trudności: lekki // 2-3 godziny

Wyruszamy spod budynku szkoły Hússtjórnarskóli i wchodzimy do lasu, podążając za jasnozielonym szlakiem, przechodząc przez obszar, na którym około 10 tysięcy lat temu część skały obsunęła się. Idziemy w górę do Bjargselsbotnar, następnie przez Bjarg i Þverbjarg dochodzimy do Illaskriða, inaczej Okrutnego Osuwiska. Stamtąd idziemy szlakiem do Leirtjarnarhryggur, gdzie znajdziemy cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką.

(N65°07.63-W14°27.25) // Poziom trudności: trudny // 4 godziny
Höttur (Hátúnahöttur) to piękna góra leżąca w paśmie rozciągającym się pomiędzy Vellir i Fagridalur i jest ulubioną górą wielu mieszkańców Egilsstaðir. Dostać się do niej można od drogi, wschodnim brzegiem rzeki Gilsá (N65°08,172-W14°31.133), w stronę rzeki Grjótá a potem w górę wzdłuż rzeki. Dalej przez Hattarhólar dochodzimy do szczytu góry mającego wysokość 1106 m.

Przyjemny, dość krótki szlak z pięknymi widokami na dolinę oraz kanion zakończony postojem nad pięknym i bardzo czystym, błękitnym jeziorkiem otoczonym wspaniałą zielenią.

(N64°59.173-W14°35.217) // Poziom trudności: lekki // 2-3 godziny

Zaczynamy przy znaku znajdującym się przy bramie w pobliżu drogi nad rzeką Haugaá. Szlak jest oznaczony słupkami. Stuttidalur leży na wschód od miejsca startu, pomiędzy Hallbjarnarstaðatindur i Haugafjall. Cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką znajduje się przy stawie w pobliżu Sjónarhraun. Jeśli wolimy wrócić inną drogą niż przyszliśmy, musimy przejść na drugą stronę rzeki i wrócić do punktu wyjścia przez wzgórza Haugahólar. Wzgórza te, leżące między Stuttidalur i Vatnsdalur, powstały w wyniku jednego z największych w historii osunięć się ziemi z góry Haugafjall.

(N65°01.624-W14°38.049) // Poziom trudności: trudny // 2-3 godziny
Góra Þingmúli dzieli dolinę Skriðdalur na część północną (Norðurdalur) i południową (Suðurdalur). Droga nr 1 prowadzi od Suðurdalur do Breiðdalur. Zabudowania na Þingmúli przez wieki były miejscem spotkań parlamentu (Ting) wschodniej Islandii. Najbardziej na północ wysunięta część góry nosi nazwę Múlakollur. Większość osób wybiera podejście przez grań (o długości 400 metrów). Po wejściu na szczyt warto pójść dalej i zejść po wschodniej stronie, nieco na południe od Múlastekkur. Można również zdecydować się na wejście na szczyt od strony Múlastekkur.

(N65°05.637-W14°30.298) // Poziom trudności: trudny // 5 godzin
Sandfell to robiąca wrażenie, zbudowana z ryolitu, przepiękna góra z podłużną granią. Przez swoje nierówne zbocza w większości pozbawione urwisk i dwa odróżniające się, ciemniejsze szczyty kształtem przypomina namiot. Aby wejść na górę, podążamy szlakiem w stronę farmy Stóra-Sandfell następnie wzdłuż jej płotu i w górę przez północną grań do szczytu leżącego na wysokości 1157 metrów.

(N65°02.548-W14°28.848) // Poziom trudności: trudny // 6 godzin
Skúmhöttur to druga najwyższa góra w paśmie rozciągającym się między Fljótsdalshérað i Reyðarfjörður. Zbudowana jest głównie z ryolitu, ale sam szczyt uformowany jest z odróżniającej się, ciemniejszej skały. Z Þórisá idziemy wzdłuż grani aż do szczytu znajdującego się na wysokości 1229 m. Przyjemna acz trudna wycieczka po ciekawej górze.

Wspaniały, jeden z najwyższych islandzkich wodospadów, ukrytych miedzy górami. Podobnie jak w przypadku wodospadu Hengifoss, możemy podziwiać tutaj bardzo unikalny wzór klifu. Lawa przetykana cienkimi czerwonymi nitkami gliny, po której spada woda wyglada naprawdę spektakularnie.

(N64°54.194-W15°02.314) // Poziom trudności: dość łatwy- średni // 2 godziny

Zaczynamy przy Sturluflöt, najbliżej środka położonej farmie w Suðurdalur, na wschód od rzeki Kelduá. Idziemy wzdłuż brzegu rzeki Fellsá, po wschodniej stronie doliny Villingadalur. Wodospad staje się widoczny dopiero po wejściu dość daleko w dolinę. Następnie idziemy wzdłuż strumienia Strútsgil. Cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką znajduje się w górze strumienia. Można też przejść mostem przez rzekę Strútsá. Do wodospadu można dojść wyłącznie wchodząc do strumienia i kilkukrotnie przekraczając rzekę, co może być niebezpieczne. Wodospad Strútsfoss jest rezerwatem przyrody.

Imponujący wodospad o wysokości 128 m, trzeci pod względem wielkości w Islandii. Największe wrażenie robią bazaltowe ściany przetykane pasami z czerwonej gliny. Gdy woda spływa z mniejszą siłą, można wspiąć się po kamieniach za ścianą wody i zobaczyć, co kryje znajdująca się tam niewielka jaskinia.

(N65°04.41-W14°52.84 start) // Poziom trudności: lekki- średni // 2 godziny

Mierzący 128 metrów wysokości wodospad Hengifoss na rzece Hengifossá to trzeci najwyższy wodospad na Islandii. Do wodospadu Hengifoss można dojść po obu stronach rzeki, ale większość osób decyduje się na przejście od strony parkingu tam gdzie prowadzi specjalnie przygotowana ścieżka. Wysokość to 300 metrów. Po drodze możemy zobaczyć jeden z najwyższych bazaltowych słupów skalnych przy wodospadzie Litlanesfoss. Warto wejść na górę, powyżej krawędzi wodospadu Hengifoss, przekroczyć rzekę i zejść z powrotem w dół po drugiej stronie wodospadu, ale to oczywiście wydłuża wycieczkę. Cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką znajduje się w porośniętym trawą miejscu pod koniec szlaku (N65°05.422-W14°53.200).

(N64°47.846-W15°33.631) // Poziom trudności: średni – trudny // 6 godzin
Snæfell mierzy 1833 metry, co czyni ją najwyższą górą Islandii (nie licząc lodowców). Szlak zaczyna się od parkingu położonego około 1,5 km na południe od schroniska Snæfellsskáli. To długa i dość wymagająca trasa. Szlak jest oznakowany słupkami i polecany tylko doświadczonym turystom. Wysokość to około 1000 metrów, a długość trasy to 7-8 km. Góra jest najwyższą częścią masywu wulkanicznego. Cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką znajduje się na szczycie góry. Jeśli szczyt jest niedostępny lub zasypany śniegiem, pieczątkę można przybić również w schronisku Snæfellsskáli.

Przyjemny szlak, rozpoczynający się około 5 km za miasteczkiem Egilsstaðir. Z góry rozciąga się wspaniały widok na okoliczne jeziora oraz nowo powstałe gorące źródła Vök Baths.

(N65°18,304-W14°29,098) // Poziom trudności: lekki // 1,5-2 godziny

Jedziemy żwirową drogą do farmy Fjallssel i docieramy do najwyższego punktu na południowy zachód od Hafrafell. Stąd idziemy w stronę anten na Hrafnafell, gdzie znajdziemy cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką. Warto dojść też do zbudowanego ze skał i kamieni wybiegu dla zwierząt Hafrafellsrétt, który znajduje się między klifami nieco na wschód od szlaku. Warto też zejść po wschodniej stronie Hrafnafell, żeby zobaczyć jaskinię Kvíahellir (N65°18,359-W14°29,063).

(N65°19.410-W14°35.498) Poziom trudności: lekki // 3-4 godziny
Najwygodniej jest iść wzdłuż starej drogi idącej od farmy Fjallsel. Gdy tam dotrzemy, odbijamy od drogi w prawo i wchodzimy na Rangárhnúkur, gdzie znajduje się cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką. W powrotnej drodze warto zejść do farmy Egilssel a potem iść w stronę farmy Fjallssel. Następnie przekraczamy Dansgjá, osobliwy strumień bądź jar wśród wysokich klifów, który wyznacza granicę pomiędzy dwiema farmami.

(N65°15.588-W14°41.446) // Poziom trudności: lekki // 5 godzin
Spanarhóll znajduje się na północnym krańcu Fjórðungsháls, na wysokości 591 metrów. Jedziemy na południe od Fell do farmy Refsmýri. Stamtąd idziemy do Hlíðarsel i dalej w górę kanionu nad ruinami na Fjórðungur na wrzosowisku Fell. Stamtąd już łatwo dotrzeć do Spanarhóll. Znajdują się tam cztery wzgórza i należy zmierzać w ich stronę. Do Spanarhóll można też dość wzdłuż rzeki Ormarsstaðir albo kierując się z Fjallssel w górę aż do krawędzi i dalej w głąb. Cylinder znajduje się na szczycie najwyższego wzgórza. Według ludowej tradycji na szczycie wzgórza można napotkać elfy, zwane na Islandii ukrytymi ludźmi.

Przyjemny szlak po równinie, blisko morza, uważać należy jednak na ptaki, zasiedlające równinę (szczególnie na wiosnę ) w porze lęgowej. Warto mieć ze sobą jakiś dłuższy patyk do odstraszania ptaków, które mogą chronić swoich gniazd o tej porze roku. Jednocześnie Husey to wspaniałe miejsce do obserwacji i fotografii wielu ptaków takich jak : Skumur( Wielki Wydrzyk ) Rjupa( Pardwa ) , Kria ( Rybitwa popielata ) ,Spói, Havella ( Kaczka dlugoogonowa) czy Stelkur( Krwawodziób ). Na brzegu rzeki podziwiać tez można wylegujące się leniwie stada fok.

(N65°38.775-W14°14.670) // Poziom trudności: lekki // 2 godziny

Wychodzimy na równiny wokół farmy Húsey, nad zatoką Héraðsflói. Możemy wybierać pomiędzy dwiema trasami o długości odpowiednio 6 lub 14 km. W okolicy można zaobserwować wiele ptaków a nawet foki. Wygodnie jest zacząć wycieczkę w pobliżu murowanej stajni przy drodze (N65° 38.322- W14°18.097). Następnie należy kierować się w stronę rzeki Jökulsá, przejść przez bramę i iść wzdłuż brzegu aż dojdziemy do cylindra z księgą pamiątkową i pieczątką. Niedaleko, w odległości około 3 km od farmy, znajduje się morze. Następnie idziemy wzdłuż szlaku w stronę farmy i w ten sposób domykamy pętlę.w

Przyjemna trasa ale brak parkingu dla gości, utrudniony dostęp do szlaku, brak informacji jak tam się dostać. Bardzo trudno znaleść początek szlaku.

(N65°23.085-W14°33.819) // Poziom trudności: lekki // 2-3 godziny

Jedziemy drogą do farmy Heiðarsel i po jej minięciu skręcamy w lewo zanim dojedziemy do farmy Nátthagi. Wędrówkę zaczynamy od znaku przy starej drodze powyżej Nátthagi. Wchodzimy na szczyt i idziemy granią w prawo aż dojdziemy do cylindra z księgą pamiątkową i pieczątką. Następnie warto zejść na dół i wrócić starą żwirową drogą.

Strome podejście, z przyjemnymi widokami. Szlak zaczyna się przy drodze numer 1.

(N65°21.391-W15°00.061) // Poziom trudności: lekki – średni // 2,5 godziny

Wyprawa na około 2,5 godziny, dość krótka, ale stroma. Samochód można zaparkować przy rozjeździe na Hnefilsdalur. Następnie przechodzimy przez oznaczoną bramę i podążamy wyznaczonym słupkami szlakiem wzdłuż rzeki Sauðá aż do krawędzi stoku, gdzie znajduje się kamienny murek. Idziemy wzdłuż murku aby znaleźć cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką. Kontynuujemy marsz w stronę Teigará aż do kamiennego stosu, a potem cofamy się nieco po oznaczonym słupkami szlaku do jazdy konnej przez strumień Hestagil. Nie znamy dzisiaj przeznaczenia kamiennego muru, podejrzewa się, że służył on jako ogrodzenie dla zwierząt hodowlanych.

Przyjemna wędrówka po wzgórzach, do samego jeziora Hnjuksvatn. Wspaniałe widoki na otaczające wzgórza i dolinę. Na końcu szlaku znajdziemy przyjemnie urządzony mały domek dla strudzonych wędrówką gości.
Minusy: brak parkingu, zaparkuj auto troszkę dalej na poboczu, brak oznaczonego szlaku( poruszaj się wzdłuż wodospadu i potem wzdłuż rzeki aż dojdziesz do jeziora)

(N65°14.333-W15°15.887) // Poziom trudności: lekki – średni // 2-3 godziny

Hnjúksvatn to jezioro położone na wrzosowisku po przeciwnej stronie farmy Merki. Szlak prowadzi wzdłuż rzeki Hnjúksá do schroniska Binnubúð położonego nad jeziorem Hnjúksvatn. Przy schronisku znajdziesz cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką. Schronisko zostało wybudowane przez akuszerkę Brynhildur Stefánsdóttir aby gościć odwiedzających te okolice.

(N65°08.617-W15°28.195) // Poziom trudności: średni// 5-6 godzin
Wyruszamy spod skały Langavorsteinn wzdłuż rzeki Þverá położonej na południe od farmy Eiríksstaðir i idziemy w górę do wysokiego na 947 metrów szczytu Fremri Hnefill, gdzie znajduje się cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką. Stamtąd możemy skierować się na szczyt Ytri Hnefill, wysoki na 922 m, a potem w dół do farmy Eiríksstaðir. Można też iść naokoło mijając ruiny opuszczonej od 1875 roku farmy Hneflasel i pomiędzy dwoma wzgórzami do doliny Jökuldalur.

Dimmugljúfur/Magnahellir
Przepiękny kanion niedaleko tamy Karahnjukar, niezapomniane widoki!
Szlak prowadzi na dno kanionu do jaskini . Wspaniała wędrówka, Cudnowem miejsce – gorąco polecam.

(N64°99.252-W15°71.683) // Poziom trudności: lekki // 0,5 godziny

Jedziemy na północ od zbiornika Kárahnjúkastífla ( tama) drogą (dla samochodów terenowych) na Lambafell do skrzyżowania koło Laugavellir. Zjeżdżamy na parking przy kanionie Dimmugljúfur. Tam znajdziemy tablicę z informacjami i szlak prowadzący przez kanion Hafrahvammar do jaskini Magnahellir, gdzie znajdziemy cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką. Farmerzy z Eiríksstaðir trzymali niegdyś swe owce na zboczach nad rzeką Jökulsá w pobliżu jaskini Magna. Jaskinia zawdzięcza swą nazwę farmerowi o imieniu Magni, który jako pierwszy trzymał w niej przez zimę swoje owce.

Wspaniały szlak ciągnący się wzdłuż ogromnego kanionu pełnego niesamowitych , czasem aż strasznych formacji skalnych. Bardzo polecam to niesamowite miejsce pośrodku niczego. Możemy poczuć się jak na innej planecie.

(N65°16.868-W15°47.418) // Poziom trudności: lekki // 4 godziny

Pętla przez strumienie Hvannárgil prowadząca z doliny (N65°17.525 – W15°50.881) do najwyżej położonego strumienia, a potem przez pozostałe do punktu wyjścia. Po drodze oglądamy piękne formacje skalne a w jednej z nich wąwóz, którego uroda jest warta wysiłku. Najwyżej położony strumień jest imponujący i zakończony wodospadem. Znajduje się przy nim cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką.

Wspinaczka po niewysokich klifach z cudownym widokiem na dzikie czarne plaże. Po drodze natkniemy się na wspaniałe wodospady i jaskinie ukryte przy czarnej plaży. Jedno z moich ulubionych miejsc, szczególnie gdy pogoda dopisuje.

(N65° 43.352-W14°23.300) // Poziom trudności: lekki // 2 godziny

Ruszamy z drogi przed skrzyżowaniem z górską drogą Hellisheiði (N65°42.52- W14°24.41) i idziemy w kierunku Ker i dalej do klifu Landsendahorn, z którego możemy podziwiać wspaniały widok na Móvíkur. Powyżej znajdują się klify o wysokości 200-300 metrów i skalne nawisy zwane Móvíkurflug. Głównym składnikiem tutejszych skał jest ryolit występujący w wielu kolorach: żółtawy, jasnobrązowy lub zielonkawo-szary. Cylinder z księgą pamiątkową i pieczątką znajduje się na końcu szlaku kawałek powyżej Ker.